چگونه برنامه ریزی کنیم تا به آن پایبند باشیم؟

 
آیا ساعت بندی کارها روش کارآمدی است؟
باید بگویم که شاید در کوتاه مدت و برای برخی از افراد جوابگو باشد اما برای همیشه خیر! خود من زمانی که محصل بودم ( به خصوص در سالهای ابتدائی و راهنمایی) از این روش برای برنامه ریزی استفاده می کردم و با وجود اینکه تمام زمانم متعلق به خودم بود بازهم گاهی به برنامه نمی رسیدم و دیگر از انجام بقیه کارهای برنامه منصرف می شدم. به نظرم این برنامه فقط برای یک دانش آموز کنکوری مناسب است البته به شرطی که با عقب ماندن از برنامه دلسرد نشود.  اما برای بقیه این برنامه چندان کارآمد نیست.
 

شروع

حالا که اولین پست وبلاگم را ثبت میکنم بگذارید بگویم که تصمیم به شروع وبلاگ نویسی یک تصمیم لحظه ای نبوده و مدت ها پیش گرفته شده اما به خاطر ترس از نوشتن یا خوب ننوشتن هر دفعه به تعویق افتاده است.
اما از آنجایی که من این روزها چالش روبرو شدن با ترس هایم را در پیش گرفته ام و همچنین خواندن این مطلب سریعا دست به کار شدم و دوست دارم این بار ادامه دهم.
نوشتن را دوست داشته ام و دارم اما کم پیش آمده منظم بنویسم و فکر می کنم وبلاگ نویسی روش خوبی برای عادت به نوشتن است که خود عادت به مطالعه و دانستن و توجه بیشتر به اطراف را در پی دارد.
اینکه قلم خوبی دارم یا نه برایم مهم نیست یا حداقل دغدغه اکنونم نیست حالا دوست دارم با نوشتن افکار، احساسات و نظراتم خودم را بهتر بشناسم.