کتاب "وقتی نیچه گریست"

نام کتاب:

"وقتی نیچه گریست"

"”When Nietzsche Wept

تاریخ چاپ نسخه اصلی و نسخه ترجمه‌شده:

تاریخ چاپ نسخه اصلی : 1931 میلادی

تاریخ چاپ نسخه ترجمه شده: 1389 شمسی

تعداد صفحات:

476 صفحه

نویسنده:

اروین د. یالوم

Irvin D. Yalom

مترجم:

دکتر سپیده حبیب

کیفیت ترجمه:

کیفیت ترجمه عالی است و نکته جالب این جاست که خانم "سپیده حبیب" خود روانپزشک است و کلمات تخصصی موجود در کتاب را با زبانی ساده در پاورقی آورده است.

طرح جلد، فونت و صفحه‌آرایی:

طرح جلد رو عکسی از نیچه، لو سالومه و  پل ره است که در متن داستان به این عکس اشاره می شود.

چند جمله طلایی و کوتاه از کتاب:

نمی دانم چه مقدار از عمرم را تنها با نگاه نکردن و یا نگاه کردن و ندیدن از دست داده ام.

او معتقد است چیزی به نام کمک به دیگری وجود ندارد، بلکه هرکس می خواهد بر دیگری مسلط شود و بر قدرت خود بیفزاید.

در فکر خواندن این کتاب ها بودم. اوه، فرستادن این همه اطلاعات به داخل مغز، آن هم از یک روزنه ی سه میلیمتری وسط عنبیه، چه مشقت بی پایانی است.

شاید رویا(خواب)  به بیان آرزوها یا ترس ها یا حتی هردو اینها می پردازد.

برویر معتقد بود لذت مورد مشاهده بودن، چنان عمیق است که شاید رنج حقیقی از کهنسالی، داغ دیدگی و یا داشتن عمر بیشتر نسبت به کسانی که دوستشان داریم، هراس از ادامه دادن به زندگی ای است که در آن دیگر کسی قادر به مشاهده ی ما نباشد.

هرکس، چرایی در زندگی دراد، با هر چگونه ای خواهد ساخت. "فریدریش نیچه"

آخرین پاداش مرده این است که دیگر نمی میرد.

آشکار کردن خویش بر دیگری، پیش درآمد خیانت است و خیانت، بیزاری می آورد.

بشو، هر آنکه هستی. "فریدریش نیچه"

آنچه مرا نکشد، قوی ترم می سازد. "فریدریش نیچه"

فرد بیماری اش را مستقیما انتخاب نمی کند، بلکه فشار را بر می گزیند و این فشار است که بیماری را انتخاب می کند.

پژوهش و دانش از بی اعتقادی آغاز می شود و بی اعتقادی به خودی خود، فشار می آفریند!

شاید یک مرد تنها با مرد بودن می تواند زنانگی وجود یک زن را آزاد کند.

ترس زاده تاریکی نیست، بلکه ترس ها همانند ستارگان، همیشه هستند و این درخشندگی روز است که آن ها را محو و ناپیدا می کند.

کسی که از خویش تبعیت نکند، دیگری بر او فرمان خواهد راند. سهل تر و بسیار سهل تر است که از دیگری اطاعت کنی تا خود، راهبر خویش باشی.

ما بیشتر دلباخته اشتیاقیم تا دلباخته آن چه اشتیاق مان را برانگیخته است!

برای ارتباط واقعی با یک فرد، ابتدا باید با خود مربوط شد. اگر نتوانیم تنهایی مان را در آغوش کشیم، از دیگری به عنوان سپری در برابر انزوا سود خواهیم جست.

 

یک پاراگراف از کتاب:

وقتی نیچه گریست آمیزه ای است از واقعیت و خیال، جلوه ای از عشق، تقدیر و اراده در وین، خردگرای سده نوزدهم و در آستانه زایش دانش روان کاوی. فریدریش نیچه، بزرگ ترین فیلسوف اروپا... یوزف برویر، از پایه گذاران روان کاوی... دانشجوی جوانی به نام زیگموند فروید، همه اجزایی هستند که در ساختار رمان درهم تنیده می شوند تا حماسه ای فراموش نشدنی رابطه ی خیالی میان بیماری خارق العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند.

ستاره:

من به این کتاب 5 ستاره میدهم.

 

نظر من راجع به این کتاب:

به نظرم این کتاب به شدت گیرا و جذاب بود و در کنار هم بودن مسائل روانشناسی و داستان گویی از نکات بارزی بود که مرا جذب کرد و تا آخر کتاب با شوق و اشتیاق به پیش رفتم.

 

داستان من و کتاب:

این کتاب را با معرفی دوستان در سایت متمم تهیه کردم.

ناشر:

نشر قطره

قیمت:

33000 تومان

 

معرفی کتاب؛ چرا و چگونه؟

https://stacksocial.com/sales/become-a-speed-reading-machine-read-300-books-this-year

یکی از مطالبی که همیشه دوست دارم راجع به آن بخوانم معرفی کتاب است بخصوص اگر نویسنده به جزییاتی بپردازد که کمتر کسی به آن می‌پردازد و کتاب را به‌صورت جامع و کامل معرفی کند تا حتی‌الامکان نیاز به مراجعه به سایت‌های دیگر نباشد.

خودم هم چون کم‌وبیش اهل مطالعه کتاب هستم و دوست داشتم از کتاب نیز بنویسم اما پرداختن به حوزه کتاب و معرفی آن بااین‌همه سایت معرفی کتاب کاری ساده نبوده و نیست تا اینکه به پستی از سایت آقای شاهین کلانتری برخوردم که راجع به نحوه معرفی کتاب در آن نوشته بودند. وقتی آن نوشته را خواندم تصمیم گرفتم کتاب‌هایی که می‌خوانم طبق آن چک‌لیست معرفی کنم. شاید با این کار بتوانم گامی کوچک در راستای کتاب‌خوانی و لذت وصف‌ناشدنی مطالعه بردارم.

 

 

 

تمرکز، این اصل فراموش شده

این روزها سعی می‌کنم هنگام انجام هر کاری تنها روی همان تمرکز کنم و به هیچ‌چیز دیگری فکر نکنم و چقدر این کار سخت است. 

روش کتابخوانی من

من  معمولا همزمان در حال مطالعه چندین کتاب هستم. کتابهایی هست که قبل از خواب مطالعه میکنم. کتابهایی که تمرین دارند و معمولا هفته ای یک روز به خواندن آنها اختصاص می دهم و در طی هفته تمریناتش را انجام می دهم. 

ما در قبال فرزندانمان مسئولیم.

EvgenyAtamanenko/shutterstock.com

حالا که بزرگ شده ام به نوعی استقلال بیشتری دارم تازه میفهمم که چرا بیشتر از زندگی ام لذت می برم. چون این من هستم که برای خودم تصمیم می گیرم. تصمیم میگیرم که چه بخورم؟ چه وقت بخورم؟ چه بپوشم؟ با چه کسی رفت و آمد کنم؟ کجا بروم و چه وقت بروم؟ و ...

بالاخره کتاب بخوانیم یا نه؟

خرید کتاب چیز خوبی بود اگر‌می‌شد زمان مطالعه‌ی آن را هم خریداری کرد؛اما‌مردم اغلب خرید کتاب را با تحصیل محتوایش اشتباه می‌گیرند. این که شخصی بخواهد هر چه را می‌خواند خفظ کند، مثل این است که سعی کند هر آنچه را که می‌خورد در معده نگاه دارد.جسم شخص از آنچه وی خورده تغذیه کرده و ذهن وی نیز از آنچه خوانده تغذیه شده و بدل به آن چیزی شده که اینک هست. همانطور که بدن به آنچه برایش مطبوع است علاقه دارد،ذهن نیز تنها آنچه را که برایش جالب باشد حفظ می‌کند.

 
#شوپنهاور
 
وقتی متن بالا رو خواندم  به فکر فرو رفتم چون همیشه فکر میکردم اینهمه کتاب بخوانم یا فیلم ببینم که چه؟ وقتی  حتی اسم خیلی از کتابها یادم نمی ماند چه فایده ای دارد؟ اما الان میفهمم که واقعا نیاز نیست هرچی که خوانده ایم در ذهنمان بماند و حالا می دانم که اگر حتی فقط یک جمله از یک کتاب به دانسته هایم اضافه کند من سهم خود را از مطالعه آن کتاب به دست آورده ام.