باید اعتراف کنم که من یک آدم کمالگرا هستم و با اینکه می دانم کمال گرایی نه تنها خیلی خوب نیست بلکه بابت همین ویژگی لطمه هم خورده ام و جالب اینجاست با وجود اینکه از آن آگاهم اما باز مبارزه و کنار گذاشتن آن برایم سخت است. حتما می دانید که یکی از اثرات کمال گرایی اهمال کاری است. به تعویق انداختن کارها به بهترین زمان ممکن در حالی که واقعا بهترین زمان ممکن است هرگز پیش نیاید و من دقیقا گرفتار این مشکل هستم.
راه حل هایی هم برای این مشکل پیدا کرده ام اما خوب وتغییر یک عادت و ویژگی اخلاقی اصلا کار آسانی نیست و تلاش و آگاهی می خواند.
اما راه حل هایی که به من کمک کرده تا کمی بهتر شوم چیست؟
1- کارهای مهم و غیر فوری در اولویت قرار دارند.
همین نکته بسیار کمک کننده است چون وقتی ما می توانیم به کارهای "مهم" و "غیرفوری" بپردازیم که اولا کارهای "مهم" و "فوری" را قبلا انجام داده باشیم دوما اینکه بدانیم کارهای "غیرمهم" اعم از "فوری" و "غیرفوری" در اولویت نیستند و بهتر است وقتمان را برای این کارها تلف نکنیم.
اما من خیلی سخت می توانم به کارهای "مهم" و "غیرفوری" بپردازم و آنقدر آن را به تعویق می اندازم که تا به کاری "مهم" و "فوری" تبدیل شود.
راستش همین حالا مشغول کاری "مهم" و "غیرفوری" بودم اما رهایش کردم تا پست وبلاگ را آماده کنم.
2- هرکاری که کمتر از دو دقیقه زمان می برد همین حالا انجام بده.
نمی دانم این قانون را چه کسی گفته اما برای من بسیار کارآمد است. کافیست یک روز این قانون را به کار بگیرید تا نتیجه آن را ببینید. فرض کنید وسیله ای استفاده کرده اید اما میخواهید بعدا آن را سرجایش بگذارید اما طبق این قانون چون گذاشتن آن سرجایش کمتر از دو دقیقه زمان می برد، اگر همین حالا این کار را انجام دهید در آخر روز می بینید که حجم کارها کمتر شده است.
3- وقتی در هنگامی انجام کاری هستی مسایلی که ذهنت را از مشغول می کند روی کاغذ بنویس.
وقتی این کار را انجام میدهیم ناخودآگاه گوشه ای از ذهن که درگیر آن بود آزاد می شود و ما می توانیم به راحتی به کارمام ادامه دهیم.
